Διαταραχή Πανικού

Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού (άγχους) που είναι απρόβλεπτες αν και συμβαίνουν σε συγκεκριμένες καταστάσεις, πχ. όταν οδηγεί κανείς το αυτοκίνητό του.

Οι κρίσεις πανικού εκδηλώνονται με τη απότομη έναρξη έντονων φόβων, ή τρόμου που συχνά συσχετίζονται με την αίσθηση επικείμενης καταστροφής. Τα πιο κοινά συμπτώματα που βιώνει κάποιος κατά τη διάρκεια μιας κρίσης είναι δύσπνοια, ταχυκαρδίες, πόνο στο στήθος ή δυσφορία, ασφυξία ή αίσθημα πνιγμού, ζάλη, ίλιγγο, αστάθεια, αίσθηση αποστασιοποίησης από την πραγματικότητα, παραισθήσεις, έξαψη και ρίγη, ιδρώτας, τάση για λιποθυμία, τρέμουλο και φόβος ότι θα πεθάνει, ότι τρελαίνεται ή ότι θα κάνει κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει. Οι κρίσεις διαρκούν συνήθως κάποια λεπτά ή πιο σπάνια και περισσότερο.

Το άτομο ανάμεσα στις κρίσεις συχνά αναπτύσσει ανησυχία και νευρικότητα σε βαθμό που ποικίλει.

Τα άτομα με διαταραχή πανικού χαρακτηρίζονται από ένα σχετικά μοναδικό γνωστικό πρόβλημα∙ εμμένουν στην υποκειμενική εμπειρία που βιώνουν εκείνη τη στιγμή (ατονία, ταχυκαρδία, κλπ). Αυτή η εμμονή έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία τους να αξιολογήσουν διορθωτικές πληροφορίες, για να αιτιολογήσουν και να χρησιμοποιήσουν μια ρεαλιστική προσέγγιση, ώστε να εκτιμήσουν τις σκέψεις που τους φοβίζουν.

Με λίγα λόγια, τα άτομα με διαταραχή πανικού αδυνατούν να εκτιμήσουν τι συμβαίνει και να αποστασιοποιηθούν από τους φόβους τους, όταν συμβαίνει μια κρίση πανικού. Η απορρόφησή τους και ενασχόληση τους με το φόβο τους  αποτρέπει από την ικανότητα τους να χρησιμοποιήσουν τεχνικές για να κάνουν ρεαλιστικές αποδόσεις.

Χριστοπούλου Έλενα

ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια